Een grote staalborstelkop en een haakse slijptol.
Speciaal voor elkaar gemaakt: tectylknabbelaar.
Het zou de oplossing zijn om het tectyl van de assen af te krijgen.
Het tectyl is er inderdaad niet tegen bestand.
Vermoeden is toch dat de staalborstelkop niet helemaal in balans is. Het trillen van de slijptol is dusdanig dat het niet langer dan 2 minuten is vol te houden.... daarna hoogste tijd voor een beetje rust.
En het natuurverschijnsel dat het 's avonds knap donker wordt helpt ook niet mee. De boel maar uitgesteld naar een moment dat we overdags klussen.
Oja, we zijn er ook achtergekomen welke stop er verantwoordelijk is voor het schuurtje.